Eén: het meest eenzame getal dat de afgelopen zaterdag typeerde.
Het was de dag van een taak voor het team. Na een gevarieerd bekerseizoen met zowel winst, gelijkspel als een enkele nederlaag wist het team LSVV 7 dat de tijd van verliezen in ieder geval is geëindigd. Het was tijd voor de competitie, wedstrijd numero uno, waar de eerste punten verdiend moesten worden. Na een flitsende start met de teamfoto’s en de langste warming-up van het aankomend seizoen klonk daar het eerste fluitsignaal. LSVV 7 tegen Katwijk 7, altijd lastig. Vanaf moment één vond Daan het een mooie pot om naar te kijken. Chris daarentegen moest het niveau nog even aan de kaak stellen. De wind begon harder te blazen en het spel laaide op aan beide kanten. Het was al snel na pak hem beet 15 minuten dat Jeshua de numero uno-0 creëerde: een perfect geplaatst schot uit een niet al te makkelijke positie. Het was magisch. Het team bedankte juichend. Het team voelde zich saamhorig. Hierna werd er goed opbouwend gespeeld van beide kanten, maar het was LSVV en niemand minder dan de captain ‘Vic’ die de score uitbouwde naar 2-0. Hierna kon Katwijk goed stand houden en de score constant houden.
Tijd voor de rust. Organisatie, het sleutelwoord van Kenny, was wat miste, waarop werd geknikt. Er werd flink gewisseld en met letterlijk en figuurlijk nieuwe energie startte de tweede helft. De wind laaide op, de regen zwol aan, evenals het publiek. Het mocht niet baten. De 2-1 viel snel door de tegenstander die medailles kan winnen op de 100 meter sprint. De voorsprong stond nog, maar de woorden in de kleedkamer waren verdwenen. Het keyword ‘organisatie’ was van de baan en de gelijkmakende 2-2 was ook niet goed voor het moraal. Maar bij de 2-3, dacht iedereen hetzelfde. 2-3, no way dat wij dit gaan weggeven. Het hele team werd aangemoedigd met 2 effectieve zinnen van het publiek: “Go Vic” en “Go niet Vic”. De steeds woestere wind voerde deze krachtwoorden naar het veld van de tegenstander, welke bezweek onder het schot van Kuzu. De 3-3 was een feit, en hiermee eindigde de strijd in een gelijkspel. Eén punt voor beide teams. Eén punt meer dan verliezers, twee punten minder dan winnaars. 1 was het getal van de eerste super Saturday van de Leidse Studenten Voetbal Vereniging en daarmee is één ding zeker. De volgende keer gaan we voor drie. Drie punten in de pocket… en de derde helft!