Voetbalfabriek delft weer eens onderspit – LSVV walst over San Gorleo.

Voordat we hier hoog van de toren gaan zitten blazen, effe een klein stukje relativering: de jongens van ons neefje Football Factory spelen én vierde klasse, én draaien zelfs daar nog geen middenmoot. Dat gezegd hebbende: HALLO! 0-5. NUL-VIJF! D’r bleef echt geen spaander heel van de club met een sociale visie, met lange-termijn binding als socios, een Haagse satellietclub, en een ultieme seizoensvoorbereiding in China. Prachtig allemaal, maar de benen spraken gisteren gewoon niet met dezelfde overtuiging.

Om met de woorden van Remco Mentink te spreken: dit was een “te grote opgave” voor de heren van Football Factory. Het eerste kwartier begon de ploeg – die net zo min als LSVV 1 voor een collegekaartcontrole zou slagen – nog enthousiast aan het duel en werd er gespeeld met een waanzinnig hoge “balcirculatie” (prachtig!). Maar na het eerste kwartier werd die ambitie razendsnel in de ijskast gezet, vooral bij gebrek aan zuivere passing. Het half uur dat volgde zullen de Factorians vooral zo snel mogelijk willen vergeten.

In een tijdsbestek van 5 minuten zetten de biancorossi de wedstrijd volledig naar de hand, terwijl de voornaamste troef – de door een lekke band getergde Van Kessel – amper zijn fiets in de rekken had kunnen zetten. E.t. ‘P’ Stjepanovic zette in de 20e minuut eigenhandig een aanval op, die via een schitterende voorzet van Gerben Groenendijk (zolang ‘ie niet van afstand schiet is alles goed) resoluut door Stjepa zelf achter de zwart-rode sluitpost werd geknikt. Nog geen drie minuten later werkte Doornenbal van dichtbij de 0-2 in het net op aangeven van Egberts, en in de 25e minuut (de mooiste!) profiteerde Petersen van het abominabele uitverdedigen door een afvallende bal van een metertje of 30 tegen de touwen te jagen. Wedstrijd gespeeld.

Petersen was ook niet te beroerd om voor de thee nog even de 0-4 erin te leggen, waarna de wedstrijd nog vóór de entree van Van Kessel goed en wel gespeeld was. Laatstgenoemde ging in het tweede bedrijf hartstochtelijk op zoek naar ‘zijn’ treffer, door onder meer een slecht verwerkte voorzet van Paulus (gegeven vanaf het duurste stukje kunstgras in Leiden) het BioScience-park af te lanceren. Meer succes had de olijke Udenaar in de 65e minuut met de buitenkant voet, op aangeven van Doornenbal, waarna de 0-5 eindstand op het bord prijkte.

Aan de zijlijn ging het toen allang over waarom flamingo’s roze zijn. Resumerend: met 0-5 weten we voor de komende twee jaar wel weer welke studentenvoetbalvereniging er ook alweer de beste was. Was gezellig!