LSVV '70

Zeeuwen zijn altijd een beetje op reis als ze niet tussen Haringvliet en Scheldedelta leven, maar Roorda pendelt dit seizoen permanent tussen back en laatste vrouw-positie en is helemaal geen Zeeuw. Werp dat gesprek nog eens op en je ziet een glimp van de schoonheid van beledigd zijn. Gaat binnenkort serieus op reis, maar speelt in de tussentijd nog graag reddingsbrigade.

Ergens in de Haarlemmerstraat staat een winkelpui die er goed vanaf kwam. Stoomt ondanks d'r geringe lengte nog wel eens gevaarlijk op, om de laatste vrouw of de andere mensen op de fiets met de handen in het haar achter te laten. Als de situatie echt ongemakkelijk wordt, passeren gegarandeerd de woorden "huh?" en "ik snap het niet meer" de revue. Heeft sinds kort een personal trainer, dus mits de vrijdagavond stabiel verloopt is er geen vuiltje aan de lucht.

Vroeger had je Lange Jan uit Oldenzaal - tegenwoordig heb je Sanne de Heer uit Katwijk. Als ze speelt, mogen de andere backs altijd naar links uitwijken. Groot zelfvertrouwen op communicatie, voorvechter van het interpersoonlijke vóór het prestatieve. Desalniettemin altijd even kritisch. Heeft menig vlijmscherpe buitenspeelster in d'r broekzak door er gewoon voor te gaan staan.

Sommige teksten moet je niet willen aanpassen: "Stabiele enthousiasteling, zorgzame en kalme invloed achterin. Heeft de longen van een paard. Een astmatisch paard." Ondertussen wel de meest constante factor op defensief vlak. Leergierig, laat zich niet passeren en zet met enige coaching de linie graag neer. Van onschatbare waarde.

Tuurlijk, je moet een oefening soms meerdere keren uitleggen, maar ze staat er wel gewoon. Steevast goedlachs, maar dat maakt het wel weer makkelijk om te relativeren als er eens een aanvaller aan de aandacht ontsnapt. Doorliep de jeugdopleiding van Voorschoten, maar daar is niets van terug te zien. Onduidelijk of dat positief is.

AANVOERDER
Als Andrea Pirlo een vrouw was én bij LSVV '70 voetbalde... Nou ja, u snapt het. Lastig om met satirische teksten te strooien als mevrouw maar perfecte steekballen tussen vijandelijke linies door blijft versturen. Ongrijpbaar op de kleine ruimte en heeft daar inmiddels ook het vedette-schoeisel naar. Speelt nog immer een uitzonderlijk zwakke derde helft.

Het geweten van Dames 2, maar niet op voetbal-gebied. Vaste kracht, vast rugnummer en groot voorstander van de harmonie clubbreed - of op z'n minst met Heren 1 (maar misschien is dat de jaren '80-factor). Ondanks of misschien juist door de bèta-achtergrond één van de uitblinksters in de derde helft. Voorziet de heren trainers geregeld van advies over hoe om te gaan met grote groepen vrouwen in stressvolle situaties, wordt dankbaar gebruik van gemaakt.

Versnellen doet ze niet, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door gewoon de juiste plek te staan. Sinds een jaar of wat meester in positionering. Bekoopt die positionering nog wel eens met een potentieel gebroken neus, maar een week later kopt ze gewoon weer ballen weg. Karakter van een buffel, kan altijd door.

Je houdt je hart vast bij menig solo, maar op de één of andere manier fladdert ze er altijd tussendoor. Heeft daardoor iets onsterfelijks, al zou je dat niet van d'r moeilijke blikken kunnen aflezen. In de wielrennerij zou je d'r kunnen betitelen als "stoemper", in de voetballerij als het vrouwelijk equivalent van Dirk Kuijt. Sierlijk is de behendigheid niet, fraai wel.

Voor het werk zit ze dagelijks op de fiets, op zaterdag op het veld mag ze wel op de brommer(t). Wel een brommer op diesel, maar als 'ie eenmaal aangezwengeld is? Begon ooit als reservekeeper, maar is nu onmisbaar als aanjager in de voorhoede. Maakte dit seizoen al eens een wereldgoal, zou vaker in stelling voor een schot moeten worden gebracht.

Zonder randzaken geen kernzaak. Ofzo. Of het nu om sponsoring, dekentjes of National Geographic-waardige wedstrijdfoto's gaat. Net als Weers van het type Dirk Kuyt (met wel iets minder solo's): werkt tot het bittere einde, of zolang de conditie strekt. Groot hart voor de club, hoeder van de ambiance.

Zet 'r op een training tegenover Zwep, en die twee slaan aan het freestylen. Net als Zwep zo'n straatvoetballer pur sang: akka 3000, rondje wereld, over the top, no-look. Misschien niet de fraaiste techniek, wel het fraaiste accent. Doet voortreffelijk Rotterdams, voetbalt dito. Vlammend schot, maar altijd en alles lachend.

Goed. Op een doelpunt betrap je d'r niet zo snel, maar eigenlijk hebben we het hier over de Touzani van Dames 2. Dat komt er dan ook weer niet helemaal uit doordat ze ieder weekend tot een uur of 5 achter de bar van de Nobel schijnbewegingen verkoopt. Maar mocht ze eens een zaterdag niet tandjesbrak zijn, dan heb je wel een trukendoos voor je neus staan. Neemt trouwens steevast de bizarste verhalen mee naar de derde helft. Goeie shampoo.

Heeft vaak een soort lievige glimlach, die in het veld plotseling angstaanjagend manisch blijkt. Kan als een tornado over het veld razen als ze lekker in d'r vel zit, maar dat is gelukkig voor de tegenstander niet te voorspellen. Moet je geen ruzie meekrijgen, of dat nou in de eerste, tweede of derde helft is.

De Vlaamse invloed: wat Geike Arnaert voor 'Zoutelande' betekent, betekent De Jong voor Dames 2. Frivoliteit, snelheid, een fatsoenlijk linkerbeen. Jaagde in het verleden ook teamgenoten de stuipen op het lijf met haar eigen versie van de schaar, maar beperkte dat de laatste maanden toch tot tegenstanders. Maar aan al het moois komt een eind: transfereerde per januari 2019 naar Royal Antwerp FC.

Diva Demi. Heeft stiekem de schoenen al aan de wilgen gehangen, maar moet dat alleen nog even communiceren aan d'r teamgenoten. Wel nog altijd spelmaakster in de derde helft.

LSVV'er in hart en nieren, en waarschijnlijk de meest heroïsche vrouw die de damestak ooit gekend heeft. Bestaat inmiddels voor 67% uit metaal, dus kapot krijg je d'r niet meer. Gaat sinds ze aan de zijlijn staat gelukkig geen onbesuisde duels meer aan.

In de leer bij Jelles, maar of dat nou zo'n goede leermeester is? Heeft als geneesco wel de beste verklaringen voor blessures - waag het niet ze te betwisten. En voorafgaand aan iedere training de mooiste verhalen van z'n bestaan als co-assistent. Koestert vooralsnog geen hoge verwachtingen van z'n eigen trainerscarrière, maar daarmee onderschat 'ie zichzelf. Is er nog borrel?