Flipperkastvoetbal, Russische roulette, een loterij. Al kende het inhaalduel tussen ROAC en LSVV Dames 1 dan uiteindelijk geen winnaar; de neutrale toeschouwer werd toch op een buitengewoon vermakelijke 90 minuten getrakteerd. De 0-0 eindstand was voor beide ploegen een teleurstellend resultaat, aangezien de punten in beide kampen ook hard nodig waren, en het kwartje ook echt de volle 90 minuten lang twee kanten op kon vallen. Maar dat kwartje bleef dus op z’n kant staan, en dan is het vooral zoeken naar de bekende ‘aanknopingspunten’.
De eerste helft was de Rijpweteringse trots de bovenliggende partij, en dat werd uitgedrukt in talloze mogelijkheden die vooral op het aluminium (driemaal), de vingertoppen van de uitblinkende Angenent (ontelbaar) en over of naast het doel verdwenen. LSVV ’70 liet het paars-zwart het spel maken, leek zelf onmachtig de driemans-voorhoede (de Tig, de Veen, de Tornado) te bereiken, verzond enkel ballen zonder doel, en worstelde met de veldbezetting. Het laten zakken van Tiggelaar naar het middenveld bood enig soelaas, en prompt werden er zo nu en dan duels gewonnen, maar de echte kentering vond zoals zo vaak plaats na de thee.
Het tweede bedrijf waren het de bezoekers die de kansen aaneen regen – met een simpele dosis communicatie bleek het rood-wit plotseling prima in staat zich combinerend over het veld te verplaatsen. Capitana De Heer Junior vormde het baken van rust achterin, en het middenveld bleek met onder meer de uitblinkende keepster Zwep en de ijzersterke Koster voortdurend prooi voor het studentenensemble. Scrimmages op de doellijn, afstandsschoten van Tiggelaar, Koster en Van der Kruk, en weergaloze solo’s van Rietveld en Lanooij. LSVV had niks te klagen, op een kleine kanttekening na: er viel geen treffer. De laatste tien minuten werd het met een aantal riskante uitbraken van ROAC zelfs nog billenknijpen – mede dankzij de magische wederopstanding van Rijpweteringse spelmaakster Bouwmeester, wiens tumultueuze uitvallen vroeg in de tweede helft nog het eind van een voetbalcarrière deed vermoeden.
Maar 0-0 bleef het dus. En dan is het met de kerst voor de deur een kwestie van de balans opmaken. De conclusie daarvan is nog helemaal zo gek nog niet: na een kleine vier maanden voetbal in twee opnieuw op te bouwen teams ziet het er allemaal niet onaardig uit. Beide ploegen voeren in hun competities de middenmoot aan als nummer 6. Dames 1 doet dat vanuit een iets gunstiger situatie, omdat het minder wedstrijden heeft gespeeld dan de ploegen onder haar. Dames 2 heeft dat voordeel niet, maar heeft wel al meer punten verzameld. Het is met name in Dames 1 nu nog behelpen met de opkomst, omdat de selectie officieel slechts 13 speelsters kent. Maar met de aanwas van versterkingen en de hulp van talloze invallers lijkt ook daar nu enige stabiliteit in het verschiet te liggen.
En daarnaast eveneens in het verschiet: de rentree vanuit de ziekenboeg van middenvelders Vargas Navarro en Brouwer op de korte termijn, de voorspoedig revaliderende Westink op de langere termijn, en de terugkeer per vliegtuig van Loos, die na de winterstop weer aansluit na een huurperiode bij het Australische RMIT. Tel daar de transfergeruchten omtrent Bouwmeester, Belt en Van Tuijl bij op, en de feminiene LSVV-afdeling kan de blik zo stilletjes aan wel omhoog gaan richten. Chapeau!
De KNVB heeft laten doorschemeren LSVV-rechtsbuiten Lanooij op de valreep nog mee te nemen in de genomineerden voor de KNVB Fair Play-award 2017. Lanooij zou volgens Directeur Amateurvoetbal Jan Dirk van der Zee “zelfs in het heetst van de strijd nog oog hebben voor sportiviteitsprincipes,” en dat is volgens de KNVB-bobo zonder meer prijzenswaardig.