Van harte welkom in Rijpwetering! Rijpwetering is gemoedelijkheid! In Rijpwetering staat iedereen voor elkaar klaar: papa’s en mama’s moedigen hun dochters op het voetbalveld aan, de Technische Commissie steekt zonder morren z’n handen in het vuur voor het trainingsschema van de pupillen – ook als dat niet in het geding is – en de buschauffeurs rijden niet op tijd, maar wel op kwaliteit. En in Rijpwetering houdt een trainer vooral z’n mond. Dat geschreeuw met al die aanwijzingen de hele tijd? Voor niemand leuk. Vroeger stond er trouwens ook nog eens een bloedmooie dame uit De Veen achter de kassa van De Halte, maar die schijnt Rijpwetering te zijn ontgroeid. Kan gebeuren.
Rijpwetering had tot gistermiddag, pakweg 15:45 uur, een droom. Niks geks, want je moet ook weer niet naast je schoenen gaan lopen. Nee, heel eenvoudig: drie puntjes binnen de net-niet symmetrische gietijzeren poort van het Hertogspark houden. Gewoon leuk, lekker winnen. En alles klopte: lekker weer, biljartlaken van kunstgras, fitte Bouwmeester, fitte Veilbrief, kraakheldere strategie (Bal? Naar voren!). En het allermooiste? De oh-zo-hoogopgeleide stadsmeisjes van LSVV ’70 zaten te krap in de selectie. Ja, wat doe je dan? SPELEN!
Als makke lammeren struikelden de Leidse studentes bus 56 naar Leimuiden uit. Een midweeks hoofdstuk uit het bekeravontuur nog in de benen, geen wissels, nauwelijks hoop. Zo moesten de 4000 Spartanen bij Thermopylae zich hebben gevoeld toen in 480 v. Chr. een miljoen Perzen de bergpas beklommen, die de Spartaanse koning Leonidas wilde verdedigen. Maar dan! Plotwending! Licht, warmte. Energie! Als een zon die na een striemende stortbui z’n stralen over je aangezicht stort. Wytske van Haga. Op een sfeerloos stuk parkeerplaats in Rijpwetering, met een sporttas over d’r schouder.
Rijpwetering kwam die klap niet meer te boven. Gisteren niet, vandaag niet, morgen niet. Loos legde er na 8 minuten een doorsnee schoonheid in van een meter of 35. Ondanks een sublieme Angenent kwam het paars-grijs nog even op gelijke hoogte, maar Rietveld en Ari (De Jong Junior mag niet meer) schoten de droom aan gruzelementen. Rusman verloor drie vingers aan de frustratie van de vrindelijke gastvrouwen, maar pingelde vrolijk verder. Vargas Navarro, Klaassen en Ari spotten met het begrip ziekenboeg en worden komende week bij Defensie voorgedragen voor een onderscheiding voor Dapper Gedrag in de Militaire Willems-Orde. Bijl (Woman of the Wedstrijd!) en Van Dam gaven een lesje instappen en omschakelen, en oh oh oh, wat werd er zo nu en dan lekker onder de wanhopige pressie uitgevoetbald.
Loos mocht nog even aanleggen van 11 meter: 1-4. ROAC mag de borst gaan nat maken voor de return: als LSVV met een complete en fitte selectie op het WMS verschijnt, komen ze in Rijpwetering niet meer aan dromen toe met al die slapeloze nachten.
