Voor het oog van honderden toegestroomde supporters speelde Jacob Bakermans afgelopen zaterdag voorlopig zijn laatste wedstrijd in het shirt van LSVV’70. Bakermans verlaat de club voor minimaal vier jaar aangezien hij een promotieplek aan de universiteit van Oxford wist te bemachtigen. Quick Boys toonde geen enkel respect voor dit afscheid en wist het goed te verpesten: met degelijke counters speelden ze Jong LSVV compleet van de mat.
Het begon goed. Met Bakermans in de basis, kwam de ploeg van Paul Mos zowaar goed uit de startblokken. Het creëerde kansen en de hand van veldtrainer van Eijsden leek eindelijk zichtbaar te gaan worden. Toch was het na 20 minuten het team van Quick Boys dat scoorde. Als een kwetsbaar katje dat met ferme handen verzopen wordt, sputterde Jong LSVV nog heel even tegen, maar al gauw gaf het zich over aan de onmacht. Roemloos ging de club ten onder. Quick Boys toonde geen genade en stopte pas nadat er 5 ballen achter de keeper gedrukt waren.
Een zichtbaar geëmotioneerde Bakermans liep na de wedstrijd nog wel een rondje over het veld en kreeg een bos bloemen van de clubvoorzitter. Ook het team probeerde nog enthousiast het ‘bloed aan de palen’ in te zetten en zelfs het grootste lid kwam Jacob nog even uitzwaaien. Maar het mocht allemaal niet baten. Na afloop was Bakermans ontroostbaar. Arm in arm met zijn moeder, verliet hij het Wim Mugge Sportpark. Het was alsof de rest van de wereld op dat moment even stil stond. Er bestond niets anders dan Bakermans die gearmd met zijn moeder door de erehaag liep. Zelfs de mannen van Quick Boys deden hun visserspetten af en spuugden uit resepect op de grond. Het was duidelijk: Jong LSVV verliest een groot man, een strijder.
Terwijl Bakermans met de auto richting Oxford vertrok, sprak Huisgenoot, boezemvriend én teamgenoot Brouwer, de menigte toe. Hij bedankte iedereen voor hun komst en sprak daarna de legendarische woorden: “Wij verliezen een groot man, maar wel aan de wetenschap. Dit is troostende gedachte voor een studentenvoetbalclub. Persoonlijk breekt mijn hart.”