Nadat een orkaan Leiden en omstreken geteisterd had, liet de zon zich voorzichtig zien en was het tijd voor een heuze kraker: de roodhemden van LSVV ontvingen de stadsgenoten van Sporting Leiden. De vorige wedstrijd was een flinke oorwassing, een wedstrijd waarin LSVV met 7-3 het onderspit moest delven. Voor de wedstrijd spraken wij met captain Visser. “Ik heb in de kleedkamer gezegd dat vanaf nu elke speelronde een finale is. Dus ik hoop op een strijdlustig LSVV. Of ik definitief captain ben geworden? Daar lijkt het wel op. Over het algemeen wordt het moeilijk voor een captain als je met karatetrappen begint te strooien.”
Afijn, het fluitje klonk en de wedstrijd begon. Het werd meteen duidelijk dat er punten te behalen vielen voor de roodhemden. Strijdlustig zou een goede omschrijving zijn en na enige tijd was het dan ook raak. Eduard werd gelanceerd door Christopher en schoot onbetwist de 1-0 binnen. Even later mocht er alweer gejuicht worden: nu was Christopher zelf trefzeker en kopte dankbaar de 2-0 binnen. De periode die daarop volgde, had wat weg van de wervelstorm van voor de wedstrijd: Sporting Leiden bestookte goalie Blok en na veel moedige reddingen kon Blok niet voorkomen dat de 2-1 op het scorebord verscheen. Het was de hoogste tijd voor thee.
Nadat de mannen alle puntjes op de i hadden gezet, ving de tweede helft aan. Op strijdlust na, was het LSVV van voor de rust was nergens meer te bekennen. Voetballend konden de roodhemden geen potten breken en het was dan ook wachten op de 2-2. Die kwam er via een snoeiharde vrije trap waar Blok geen antwoord op kon geven. Het mag overigens wel gezegd worden dat het zonder de laatstgenoemde de tussenstand flink hoger had kunnen zijn. Al ploeterend kwam er dan alsnog een mogelijkheid. Met een mooie kapbeweging speelde Christopher zich vrij en schoot onberispelijk raak. 3-2 tegen de verhouding in. Het spelbeeld veranderde na deze goal nauwelijks en het was strijden en billenknijpen tot het laatste fluitsignaal. Zonder groots te spelen, werd de overwinning behaald en de drie punten waren meer dan welkom. Achteraf spraken wij met de linksback van Ginkel. “Pfoe, dit was niet niks. Ik heb aardig wat meters moeten maken. Maar het is wel lekker om te weten dat ik die gast volledig in m’n broekzak had. Wij richten onze blik op volgende week en genieten nog even na.” En zo is het. LSVV doet weer mee…