In een record brekende en vooral hilarische wedstrijd trad LSVV 6 aan tegen het immer gevreesde Katwijk 9. Record brekend omdat zelfs de Kelderklasse nog nooit een dusdanig slechte voorbereiding had gezien. Hilarisch omdat de Leidsche heren een brakheid ten toon spreidden die zijn weerga niet kende.
Auteur: Jan de Wit
Het is 2 maart, een mooie zaterdagmiddag dat een milde zon en een lichte bries aan het hoofdveld schenkt. Katwijk 9 staat klaar om voor een volgepakte tribune de warming-up te beginnen, het is een inhaalweekend dus de cabaretvoorstelling tegen LSVV 6 is op het belangrijkste veld van de club ingedeeld. De spelers van Katwijk 1 hebben een weekend vrij en maken van gelegenheid gebruik om vol verwachting op de tribune plaats te nemen, naast hun viswijven, vrouwen, zussen of een combinatie van dat al. Na een kwartier ontstaat er echter geroezemoes in het stadion. Waar is de tegenstander?
Een bushalte verderop stapt een zeldzaam brakke delegatie van LSVV 6 uit het voertuig dat de sportmaaltijd terug naar boven heeft geduwd. De andere helft heeft de bus gemist wegens een ernstig gebrek aan energie en hoopt zo spoedig mogelijk aan te sluiten, met de wedstrijdkleding. Deze is met de heer van Duijn mee, maar de heer van Duijn is er slecht aan toe deze middag. De dag ervoor had de afstudeerborrel van de heren Bonte en Kuiper voor een heuse drankveldslag gezorgd. De derde bocht in de bus wordt Van Duijn te veel en hij sneuvelt al tijdens de busrit naar het stadion. Maar niet voor het bloemenperk naast de eerste de beste bushalte van verse pannenkoeken te voorzien.
Ondanks dat de brakke delegatie bij het stadion arriveert, breekt er grote ergernis uit op de Kattukse tribunes. “De wedstrijd begint over een kwartier en als ik lelijke brakke koppen wil zien, kijk ik thuis wel in de spiegel!” Zo klinkt het geërgerd van de tribune. De vrouw van de man knikt instemmend, of zijn zus, niemand weet het. In ieder geval stroomt de tribune leeg totdat er nog enkele tientallen supporters verdwaasd achterblijven. Eigenlijk gaan zij ook liever meeuwen spotten dan hun vriendjes aanmoedigen, het ziet er toch niet naar uit alsof er nog gevoetbald gaat worden.
Maar dan arriveert de rest van de selectie van LSVV. Hoogst merkwaardig lijken de Katwijkers te denken, maar dat is niet waar. In Katwijk wordt al minstens drie generaties structureel niet meer nagedacht. Familietrekje. De rest van de tribuneklanten blijven maar op hun plaats om toch wat mee te krijgen van deze Leidsche attractie. Een minuut voor de aftrap waggelt de laatste LSVV’er vermoeid en geërgerd het veld op. De heer van Duijn heeft al zijn frustraties over de busrit eruit gegooid en staat klaar om op het veld te zijn. Voetballen lukt geen van de LSVV’ers. Wie haalt het nou in zijn hoofd om in deze staat te gaan voetballen? “Feestje gehad,” vraagt een geamuseerde Katwijker. “Nee man lul, afstubo!” De toon is gezet.
Al snel maakt de dikste meeuw uit de Katwijkse selectie de 1-0 uit een counter, de LSVV’ers protesteren hevig vanwege een vermeende sprint, maar de scheidsrechter staat het toe. Net als drie handsballen, maar goed, dat terzijde. Dat het slechts 2-0 voor Katwijk staat is de verdienste van de heren Honing en P. Visser. Honing besluit de tegenstander uit de wedstrijd te halen door een schandalige overtreding verpakt als struikelpartij. Daarnaast vraagt hij na een half uur verbaasd aan de heer de Wit wat hij naast hem doet. Dat dit zijn positie was voor deze wedstrijd was de heer Honing niet opgevallen. Gelukkig behoed de heer P. Visser LSVV voor een grotere achterstand door driftig met zijn vlag te zwaaien voor buitenspel. “Tyf op bril!” Zo klinkt het van de tribune, het zal de LSVV’ers een zorg zijn, stilstand is vooruitgang vandaag.
De heer M. Visser en de gebroeders Reitsema hebben LSVV verrijkt op deze brakke dag en laten als enige zien wel te willen voetballen. Het resulteert zowaar in de 2-1 van W. Reitsema. Daarna lijkt het conform de toestand van de spelers weer nergens op en Katwijk loopt uit naar 4-1. Tussendoor is er nog een penaltyclaim van Katwijk die Van Duijn wegwuift. “Rot op, sinds wanneer is mijn lul hands?” Aldus de sympathieke stopper. Ten slotte schiet een van de Kattukers nog succesvol richting het doel, waarop zijn teamgenoot vanuit buitenspelpositie echter besluit de bal aan te raken. Afgekeurd. Het zorgt voor een mooi slot op een merkwaardige wedstrijd. Alle meeuwen kwaad op elkaar en LSVV loopt grijnzend het veld af, met een 4-1 nederlaag, dat dan weer wel. Behalve de heer P. Visser, die laat per WhatsApp nog weten wel te hebben gewonnen.
