Living on the edge met Dames 1: opnieuw het venijn in de staart

Het zal oefenmeester Jelles niet gemakkelijk afgaan zijn studentes met beide benen op de grond te houden: de Leidse dames bekleden ook na speelronde 3 de toppositie op de ranglijst, met een maximaal resultaat van 9 uit 3 (weliswaar met een wedstrijd meer in de benen dan naaste rivalen UDO en Katwijk). De massaal toegestroomde aanhang van LSVV ’70 die vandaag de ploeg onder aanvoering van captain Fraikin toezong, zal zich echter toch meermaals achter de oren hebben gekrabd tijdens de uitvoering van het epos ‘Quickboys thuis’. Toegegeven: gevoel voor drama hebben ze bij LSVV wel.

Met een tjokvolle bank zette de thuisploeg vanmiddag de schouders eronder, om “eens even stevig aan het doelsaldo te gaan werken”. Die doelstelling kon na een slordige 10 minuten alweer de prullenbak in, toen Katwijks publieklieveling Arieanne haar tweede doelpunt liet aantekenen. Quickboys creëerde in feite weinig tot niets, en beperkte zich voornamelijk tot verdedigen, maar het veldoverwicht van de thuisploeg liet zich evenmin omzetten in een soepele comeback. Kansen voor Lugten, Stigter, Amesz, Rietveld, (voor wie niet eigenlijk?) verdwenen naast of over, of als cadeautjes in de handen van een stabiel keepende Katwijkse. Uiteindelijk waren het Lugten – in de 23e minuut als eindstation van een fraaie solo van Rietveld – en Frasa – op slag van rust met beheerst afronden – die het rood weer langszij brachten, maar in de blessuretijd profiteerden de bezoeksters doodleuk van hun derde kans door zich opnieuw op voorsprong te schieten.

Kon tegen die andere Katwijkse ploeg nog worden gesproken van een echte comeback: hier zette de tweede helft zich voort waar de eerste geëindigd was. Pas laat in de wedstrijd bracht Amesz (na de bal veroverd te hebben op ploeggenoot Frasa) met een schitterende uithaal in de kruising het vertrouwen in een goede afloop terug. Toen Van der Poel vervolgens na een dieptebal van Amesz koeltjes haar tegenstander passeerde en de bal tegendraads de lange hoek in schoof, leek alles koek en ei. Ware het niet dat Quickboys-sterspeelster (daar is ze weer) Arieanne LSVV in de blessuretijd toch weer even het zand in de ogen strooide, door er nog even een gelijkmaker in te leggen.

“Dan maar een 4-4”, moeten ze aan Katwijkse zijde gedacht hebben. Maar dan loopt daar zo’n door de Engelse voetbalbond geschoolde licentie-1 scheidsrechter, die zonder blikken of blozen 8 minuten blessuretijd toevoegt aan het duel. Niet onterecht overigens, want het publiek mocht meermaals genieten van de slowmotion pantomime-acties van de Katwijkse doelvrouw, waarbij met name het verstild onder een denkbeeldige glazen wand doorrollen voor een bal achter het vangnet de supporters tot een hoop oh’s en ah’s noopte. Slowmotion pantomime was het echter ook onder de lat, want diezelfde doelvrouw miste eventjes haar korte hoek in de slotseconden van de wedstrijd. Daarmee kroonde zij onbedoeld voor de tweede zaterdag op rij de vliegensvlugge Lanooij tot matchwinner, want tot ieders verbazing eindigde Suuz’ keurige solo over 40 meter als 5-4 in het net. Door het oog van de naald, maar opnieuw koploper. Jelles gaf ten overstaan van de pers toe zijn selectie reeds vergeven en het geboden schouwspel reeds vergeten te hebben.

Voor een verslag vanuit het andere perspectief: zie de website van Quickboys Dames 2.

Frasa zet zich aan één van haar befaamde akka's alvorens de bal op Pirlo-esque wijze voor te slingeren. © Quickboysvrouwen2.nl
Frasa zet zich aan één van haar befaamde akka’s alvorens de bal op Pirlo-esque wijze voor te slingeren.
© Quickboysvrouwen2.nl