Zaterdag, 11:30 uur – een tijdstip dat voor studenten voelt als midden in de nacht. Toch verzamelde LSVV Heren 7 zich op een grijze, regenachtige dag om af te reizen naar Noordwijk 9. Nou ja, bijna iedereen. Ard en Merlijn besloten hun eigen interpretatie van de tijd te hanteren en kwamen flink te laat. Tot overmaat van ramp had Ard ook de wastas bij zich, waardoor de rest van het team in de kantine moest wachten. Als wachten kampioenen zou maken, waren we al landskampioen. Gelukkig heeft Dean fantastisch gezelschap meegenomen om de tijd te doden.
Na een uitgebreide warming-up van vijf minuten begonnen we verrassend scherp aan de wedstrijd. De eerste helft leverde al snel een voorsprong op, en hoewel Noordwijk vlak na rust terugkwam tot 1-1, wisten we: dit was onze dag.
Leon hield ons op koers met een spectaculaire één-op-één redding die zelfs de regen stil deed vallen van bewondering. Siem stormde het veld over alsof hij op kernenergie liep, terwijl Arman op rechtsback een performance neerzette die Cafu jaloers zou maken. Martens vlagde intussen de sterren van de hemel. Zo magistraal, dat zullen ze in Noordwijk niet snel vergeten.
In de tweede helft maakten we het verschil. Met twee prachtige goals waarvan één eruitzag alsof we hem daadwerkelijk hadden geoefend (of misschien puur geluk) drukten we door naar een glorieuze 3-1 overwinning. Een regenachtige zaterdag voelde zelden zo zonnig.
Met een 3-1 overwinning boekten we onze eerste winst van het seizoen, net op tijd voor de winterstop.
De overwinning werd met allesbehalve mate gevierd in de kantine. De biertjes stroomden als regen van de tap, en binnen de kortste keren voelden we ons meer kampioen dan het eerste elftal ooit zal zijn. De analyses waren diepgaand (of in elk geval diep in het glas). Zelfs Ard kreeg zijn fouten vergeven, mede dankzij zijn oprechte belofte om nooit meer zonder een kratje op te komen dagen. De wastas? Die mag hij nu officieel als bierkoeler inzetten.
Tot na de winterstop!