Zaal 3: Zeker Arnold.

In een kolkende de Veur gingen 6 helden de strijd aan met de gedoodverfde kampioen ZVV Den Haag, die voor de gelegenheid een flinke schare fans hadden meegebracht. Ook een schare spelers trouwens: ik telde er twaalf. LSVV daarentegen moest het doen met een enkele wissel. Door afwezigheid van de in topvorm verkerende Robin T.H. nam Peter B. de honneurs waar.

De wedstrijd begon als verwacht: Den Haag zette flink druk en LSVV had moeite om eruit te komen. Het aanvalsgeweld van Den Haag liep echter stuk op de solide compacte defensie van LSVV of op de katachtige Peter Boele die de hele wedstrijd een sta in de weg zou blijven voor de thuisploeg. Na de storm van de eerste 5 minuten, kon LSVV toch de extra ruimte achter de verdediging wat benutten en wist het een corner te versieren. Hoewel de eerste variant nog vastliep, wist LSVV met de tweede corner haar specialisme te verzilveren. Staal speelde Jort in, die draaide open naar zijn linker en haalde uit, waar de immer scherpe Robin K. de bal tot doelpunt wist te promoveren. Het publiek viel stil.

Den Haag zette nog meer aan en probeerde met individuele acties de Leidse muur te slechten, maar deze hield stand. De Hagenezen gooiden vervolgens alles op het lopen van hun looppatronen, waarbij de bal telkens werd teruggelegd op een in stelling gebrachte schutter. Na 15 minuten werd een minder uitgevoerde versie onderschept door Jort en die wist deze in een vlijmscherpe counter tussen keeper en Robin K. in te spelen. Robin was eerder bij de bal en wist deze langs de keeper te wippen en vervolgens vanuit lastige hoek binnen te tippen. 2-0.

Irritatie begon toe te slaan bij ZVV en er werd nog meer druk gezet. LSVV speelde zakelijk, nam weinig risico en kon in de counter voor gevaar zorgen. Het was de opstomende man Staal die uiteindelijk oog in oog met de haagse keeper de leidenaren op 3-0 zou brengen met een bekeken schot tussen de benen van de keeper. het publiek werd rumoerig en ging schelden op de scheids. De Hagenezen raakten de kluts kwijt, terwijl LSVV via fraaie acties van Henk B. en Maarten van E. steeds gevaarlijker werden. Een fraaie passeerbeweging van Maarten kon door de Haagse defensie alleen maar onregelementair worden afgestopt en resulteerde in een gele kaart vlak voor rust. lsvv wist het overtal nog niet te benutten en ging met een 3-0 voorsprong de rust in.

Na rust begon LSVV nog steeds met overtal en na goed rondspelen wist Jort met een afstandschot door de benen van een hagenees de 4-0 in te schieten. deze score was echter van korte duur want Den Haag wist vrijwel direct daarna de 4-1 aan te tekenen na een individuele actie. Met nog 23 minuten op de klok hield LSVV het hoofd vooralsnog koel, solide verderdigend, en met een sterk keepende Peter B. Den Haag kwam er niet doorheen. De arbiter werd kennelijk toch geïntimideerd door het publiek, want met 14 minuten op de klok zag hij in goed uitkomen van Peter B een penalty. 4-2. Den Haag putte nieuwe moed, aangemoedigd door het publiek, terwijl LSVV het met 1 wissel toch moeilijker begon te krijgen. ZVV zocht nu het duel op en liet zich gewillig vallen, met opnieuw een beloning van de scheidsrechter: de tweede vrije trap wordt hard en strak het doel in gejaagd. 4-3.

Nog 7 minuten op de klok. De Hagenezen krijgen vleugels en weten via een afstandschot de gelijkmaker aan te tekenen. De wedstrijd normaliseert weer – bij deze stand is Den Haag reeds kampioen, dus de druk neemt iets af. Toch weet de thuisploeg in de laatste minuut met een hard schot via de binnenkant van de eerste paal de 5-4 te maken. de hal ontploft. even later fluit de scheids voor het eindsignaal. LSVV heeft gestreden voor wat het waard is. Den Haag is extatisch.